Ηέλτιος Net

Αγαπητοί φίλοι,
Με την εξαγγελία για τη δημιουργία ενός Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών δεν αποσκοπώ στον σχηματισμό ενός κόμματος ούτε ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία.
Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό-κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη, που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από τη βαθειά κρίση στην οποία μάς οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού και οι εξαρτημένοι από διεθνή κέντρα εξέχοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι μαζί με το σύνολο του πολιτικού κόσμου, που συμμετείχε ενεργητικά ή παθητικά στον κατήφορο της δημόσιας ζωής από το 1974 έως σήμερα.
Μίκης Θεοδωράκης (1-12-2010)
Share |

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

Bankruptocracy - How Bankrupt Banks Rule the Economy Today | Explained ...



ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ (πρόχειρη) .
Το 2008 είχαμε την κατάρρευση των πυραμίδων, αυτού που αποκαλώ ιδιωτικό χρήμα.
Μέχρι τη δεκαετία του 1970 και του 1980 τα χρήμα ήταν δημόσιο, δημιουργούνταν δημόσια, με την υπογραφή (έμβλημα) των κεντρικών τραπεζών.[Σημ. δική μου-ιδιωτικές τράπεζες υπό τον έλεγχο του κράτους/ Wilson 1913].
Αλλά με τη Χρηματιστικοποίηση (ή Χρηματιστηριοποίηση) (financialization), με αυτές τις νέες μορφές συνεξελισσόμενου χρέους, η διάκριση μεταξύ ΧΡΕΟΥΣ και ΧΡΗΜΑΤΟΣ, η οποία ήταν πάντα ξεκάθαρη (το χρήμα ήταν κάτι που δεν είχε την ικανότητα να παράγει περισσότερα χρήματα από μόνο του, τόκο), άλλαξε, το ΧΡΕΟΣ άλλαξε, όμως δεν είχε καταστεί μέσο συναλλαγής (means of exchange) [Σημ. δική μου- Mε τη Χρηματιστικοποίηση= Με ό,τι ακολούθησε την πτώση του ‘’υπαρκτού σοσιαλισμού’’ και το ξεκίνημα του νεοφιλελευθερισμού και της νέας τάξης πραγμάτων (1989)],
Αλλά με τη Χρηματιστικοποίηση, νέες μορφές από αποπληρούμενα, δυναμικά, και αυτοαναπαραγόμενα ΧΡΕΗ ΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ΜΕΣΑ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ. Έτσι, οι τράπεζες άρχισαν να εμπορεύονται μεταξύ τους και πολύ σύντομα στη συνέχεια άρχισαν να πληρώνονται μεταξύ τους μέσω των δικών τους χρεών. Το ΧΡΗΜΑ ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΕ ΕΥΠΛΑΣΤΟ (malleable) και πολλά εργαλεία χρέους (χρεόγραφα) μετατράπηκαν σε μορφές χρημάτων.

Έτσι ξαφνικά, δεν ήταν μόνο η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, η FED ή κεντρική τράπεζα της Γερμανίας (Bundesbank), η Τράπεζα της Αγγλίας ή η ΕΚΤ που παρήγαγαν χρήματα. Οι ιδιωτικές τράπεζες άρχισαν επίσης να παράγουν τις δικές τους μορφές χρημάτων. Και με τη λήψη αυτής της ικανότητας παρήγαγαν τόσο πολύ τέτοιο χρήμα που δεν μπορούσε να διατηρηθεί [η πυραμιδα]. Έτσι κατέρρευσε. Αυτή ήταν η κρίση του 2008.
Όταν η ιδιωτική πυραμίδα κατέρρευσε, αυτό κατέστησε τις τράπεζες αφερέγγυες. Ο καθένας χρωστάει στον καθένα και κανείς δεν μπορεί να πληρώσει.
Το κράτος τότε επενέβη, οι κεντρικές τράπεζες επενέβησαν, τύπωσαν αρκετό χρήμα ενώ συγχρόνως μετέφεραν πλούτο από τους φτωχότερους πολίτες (απ΄το εισόδημά τους) στις τράπεζες για να τις σώσουν.
Έχουμε λοιπόν ένα ενδιαφέρον φαινόμενο από το 2008 κι έπειτα. Πριν από το 2008 το επιχείρημα υπέρ του καπιταλισμού ήταν ότι μοιάζει με μια ζούγκλα μέσα στην οποία μπορεί να επιβιώσει όποιος είναι ισχυρός και ικανός να προσαρμοστεί. Μετά το 2008 έλαβε τη μορφή: όσο πιο χρεοκοπημένος είσαι τόσο μεγαλύτερη η δυνατότητα που μπορεί να έχεις να αντλήσεις αξία/πλούτο από την υπόλοιπη κοινωνία. Αυτό είναι το καθεστώς που αναφέρω ως ΤΡΑΠΕΖΟΠΤΩΧΟΚΡΑΤΙΑ (bankruptocracy), κανόνας για τις πτωχευμένες τράπεζες: ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΕΣ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΑΝ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥΣ.